De tol van het succes

Gemeenteraadsverkiezingen 2018 te Dordrecht, een droomscenario:

Debutant Allerbeste Voor Dordrecht boekt een eclatant succes en haalt 99,7% van alle stemmen. De partij van Marcel Pluymert staat voor onafhankelijkheid, het invoeren van het Dordts dialect als officiële taal en het deporteren van niet Dordtenaren. Met klinkende slogans als "In Dordt spreekie Dordts" en "Dordt vôhr Dordtenaruh"  wist de partij bijna de volledige stad achter zich te scharen.

De voorzitter houdt nadat alle stemmen geteld zijn  een "siegspeech" in zijn favoriete etablissement Merz.

"Willen wij hier in Dordt meer of minder Nederland?"

Het publiek scandeert enthousiast:

"minder...minder...minder!"

"Willen wij hier in Dordt meer of minder megalomane bouwprojecten?"

En wederom klinkt het:

"minder...minder...minder"

"En tot slot, ik mag het eigenlijk niet zeggen maar ik doe het lekker toch....willen wij hier in Dordt meer of minder Zwijndrechtenaren, Papendrechters, Ambachters, baggeraars en andere niet noemenswaardige boeren?"

Op dit moment raakt het publiek pas echt in extase:

MINDER....MINDER...MINDER!!!!

"Ok, dan gaan we dat regelen!"

Het werd nog laat en onrustig aan de Korte Kalkhaven.

Meteen na zijn toespraak klonk er ook verontwaardiging uit de regio. Men beticht "de Putin van Dordrecht"  van haatzaaien, racisme en xenofobie. In extreme gevallen wordt hij zelfs in één adem met Geert Wilders genoemd. Pluymert kolkt echter van woede als die vergelijking ter berde komt. "Ik wil niet vergeleken worden met iemand die zijn half-Indonesische afkomst verdoezelt met een peroxide pisnichten kapsel!"  Referenend aan zijn eigen half Indonesische afkomst.

Na het succes komen er de problemen. De deportatie van niet geboren Dordtenaren is een "hell of a job" en brengt nare herinneringen van WO II en Bosnië naar boven. Ook is de situatie flink verhard en heeft "der Führer" inmiddels serieuze dreigementen ontvangen van militante Heerjansdammers en fundamentalistische Hoeksewaarders.
Eigenlijk wil niemand dit in Dordt, zij wilden slechts een beetje aandacht voor hun situatie maar hebben nu een monster gecreërd.

Ook de bestuursleden van het AVD twijfelen aan het narcistisch en fascistisch gedrag van zijne heerlijkheid de voorzitter. Zij wilden slechts meeliften met het succes en hadden de gevolgen vantevoren zeker "nicht gewüsst"

Als er één ding pijnlijk duidelijk wordt is dat het geen zin heeft om problemen op te lossen door een zondebok aan te wijzen. Men zou alleen al blij met deze "zondebokken" moeten zijn omdat de kans dan minder is om het zelf te worden!  De schuld bij een ander neerleggen is echter zo oud als de mensheid zelf. De geschiedenis heeft toch wel uitgewezen dat daar geen genocide tegen op kan?

Toch staat er eens in de zoveel tijd zo'n gefrustreerd figuur op die zich, het liefst met zijn portret op elke straathoek, genoodzaakt voelt zich op te werpen als redder van de natie.. Van al deze figuren is er geen één als zodanig de geschiedenisboeken ingegaan. Hen wacht meestal een miserabel, van paranoia geïmplodeerd einde in één of andere bunker, dood, verderf, schuld en schande achterlatend.

Hopelijk is het nog niet te laat voor Dordrecht. Nederland dreigt namelijk met sancties als reisverboden en bevriezing van tegoeden en laten we wel zijn, dat wil toch helemaal niemand?

Een reis naar Oekraïne of toch Rusland?

Wie wel eens in Rusland en Oekraïne is geweest weet dat het makkelijker is om naar laatst genoemd land te reizen, want geen visumverplichtingen. Voor een weekendtripje Moskou dien je 2 keer een bezoekje af te leggen aan de Russische ambassade te Den Haag. Als het je eerste keer Rusland wordt, krijg je al een aardige indruk hoe de Russische bureaucratie werkt. Nooit eerder was ik op een ambassade geweest, voorheen liet ik dit soort zaakjes via een visumbureau regelen. Bij mijn recentste trip naar Moskou, juli vorig jaar, ging ik echter met een vriend en ik dacht voor ons flink wat te besparen als ik het zelf zou regelen.

Bij een ambassade dacht ik aan chique gebouwen met stijlvolle diplomaten maar tot mijn verbazing was het niet meer dan een Russisch postkantoor met dito toestanden. Het duurde een tergende anderhalf uur eer ik aan de beurt was. De man voor mij in de rij, waarvan ik vermoed dat het zijn eerste bezoek aan Rusland wordt, ontstak in blinde woede dat hij niet geholpen werd omdat hij van één of ander document een kopie had. De Russische loketmedewerkster eiste het origineel. De man riposteerde dat hij zeker wist dat hem verteld was dat een kopie ook afdoende was, dat hij in Enschede woonde en in no time zijn visum moest hebben! De vrouw verblikte of verblooste niet en haar enige antwoord was: "next" Zulke botheid is in ons land ongehoord maar ik kreeg er al aardig de vakantiekriebels van. Dit is Rusland! En ik ga er weer heen!

Wie een beetje Rusland mee wil maken zonder al deze visumperikelen kan ook goed terecht in Oekraïne. Kiev is een bijzonder mooie stad, ouder dan welke Russische stad dan ook. Ik was er in oktober 2012. Na alle verwikkelingen lijkt het alweer een eeuwigheid geleden, maar het Maidan lag er toen nog rustig bij. Helaas had ik maar 4 dagen de tijd en buiten Kiev heb ik alleen een zeer indrukwekkende excursie naar Tjernobyl en Prypiat gemaakt. Wat zou ik graag meer van het land willen zien en houd ook alle ideeën en opties open daar voor.

Vier weken geleden nog maar was ik voor mijn werk aan boord van een schip met Russische bemanning en 1 Oekraïner. Het klikte, de meestal zeer formele Russen ontdooiden omdat ik een klein beetje Russisch spreek. Oleg, de Oekraïner, was duidelijk het buitenbeentje aan boord en wilde van iedereen nog wel het meest met mij praten. De situatie in Oekraïne, toen nog met de hevige rellen in Kiev, werd niet aangesneden. Hij woont zelf namelijk lekker aan zee, ver weg van het gezeik. Hij werd enthousiast toen ik vertelde dat ik nog graag eens terug wil gaan naar Oekraïne. Zonder zich af te vragen waar ik heen zou willen gaan bood hij al onderkomen aan, een broer van een zus van een vriend z'n opa verhuurt "werrie nais boengalows, geppie taims for shoor" Oh en er was dat ene festival wat ik absoluut niet mag missen: Kazantip! Als u zich afvraagt wat voor een festival dat is: Lekker aan het strand op technobeats zuipen, dansen, kijken, dames het hof maken enne....geen idee verder eigenlijk en het duurt een maand lang!! Oleg laat op youtube het ene na het andere filmpje zien en ja...schaars geklede, zongebruinde Russische en Oekraínse vrouwen zo ver het oog reikt. Wie denkt er dan nog aan Kiev? De Krim is the place to be!

Vorige week was ik weer op dezelfde boot, met dezelfde bemanning. Oleg had weer dienst en we kwamen terug op het reisidee om naar Oekraïne te gaan, dat het nu wel zeer onverstandig zou zijn. Ondanks verontruste berichten van het thuisfront dat alles dicht was en Kiev is overgenomen door terroristen en bandieten ziet hij er vrolijk uit. "Forget Ukraine dryg (vriend) come to Crimea anyway!" Hij voegt er aan toe dat de Krim geen Oekraïne is en hij geen Oekraïner. Slechts in 3 weken tijd is hij al helemaal geintergreerd, zonder enkele moeite! Mijn mond valt open van verbazing maar Oleg is al lang blij dat hij niet meer langer het buitenbeentje is.

Tja, de Krim blijft natuurlijk gewoon de Krim en de plaatselijke economie blijft ook gewoon afhankelijk van toerisme. Als het uit moreel oogpunt al geen genoeg bezwaar zou zijn om daar op vakantie te gaan, dan zijn het de Spartaanse tripjes naar de Russische ambassade het misschien wel!

In Dordt spreekie Dordts!

Onze stad verloedert, steeds meer authentieke Dordtenaren voelen zich een vreemde in eigen stad.  Hoe verklaar je anders het succes van nostalgische rubrieken als "Dordt hartje stad" Met man en macht wordt er geprobeerd om de gratie van weleer springlevend te houden. Zo is onlangs in de V&D de "aapjesbak"  (wie is er niet groot mee gebracht)  na een generatie afwezigheid, wedergekeerd Na jarenlange verpaupering wordt Ravensteijn's creatie de Holland weer gerestaureerd en zelfs de schaduw van het oude postkantoor pronkt weer op het Bagijnhof. Je kunt echter de stadsmuur in ere herstellen en de "patatkuil" op het Statenplein, het ouwe Dordt krijg je er niet mee terug

De VVD heeft in Rotterdam nogal tongen los gemaakt met de slogan "In Rotterdam spreken we Nederlands" Het toont aan hoe die stad zijn identiteit al is verloren. Kennelijk zien de plaatselijke liberaren het als een eer om met de rest van Nederland te integreren. Het zou voor ons een nachtmerrie zijn, een blasfemie! Dordt is de rest van Nederland niet, zal het ook nooit worden! Want we zijn 1672 echt nog niet vergeten.

Maar tegelijkertijd een onontkomelijk feit, want het ABN neemt het steeds meer over van ons eigen Dordts accent. Ik ben geen politicus maar ik zou het wel weten als ik de eer zou hebben. Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen werd Beter Voor Dordt de grootste partij en dat hebben ze natuurlijk vooral aan die naam te danken. Hoewel ze goed werk hebben verricht in het niet   realiseren van megalomane projecten, proef ik weinig van de bescherming van onze culturele waarden. Ik zou het liefst een partij zien die niet beter is, maar het allerbeste voor Dordt!

Stel ik krijg de eer om een partij op te richten, het Allerallerallerbeste Voor Dordt, dan weet ik dat populistisch gelul en het aanwijzen van zondebokken het altijd goed doen. Dordt is voor Dordtenaren enzo en niet authentieke Dordtenaren zijn de wortelen van het kwaad. Untermenschen uit Zwijndrecht en 's Gravendeel bijvoorbeeld pikken onze banen en verzieken onze taal. Zelf ben ik ook slachtoffer van dat regionale tuig. Elke dag moet ik 60 kilometer rijden naar mijn werk terwijl we hier ook een schitterende Zeehaven hebben, vast omdat daar al genoeg knurften uit Sliedrecht of Papendrecht aan het werk zijn. Ook is laatst in mijn eigen stamkroeg mijn jas gestolen, het idee dat nu in Hendrik-Ido-Ambacht ofzo iemand er lekker warmpjes bij loopt is toch onverteerbaar?

Nee, het Dordt moet net zo gezellig en veilig worden als laten we zeggen in de jaren 40 50. Het zou voor onze economie ook beter zijn als we (want zijn we dan geen Hollandse Krim?) uit Nederland stappen, de Dordtse Florijn invoeren en ons ontdoen van die achterlijke Nederlandse cultuur.

19 maart komt wellicht te vroeg, maar ik zweer u, ooit word ik dictator president van onze stad. At your service!

Een brug te ver

Massale evenementen, ik houd van een feestje maar ik schuw ze als het de vorm krijgt van groepen pinguïns die elkaar lijf aan lijf warm houden. Het verbaast me dan ook dat bepaalde evenementen een groot succes worden genoemd als men elkaar bijkans plattrappen en het kabaal tot over de rivier te horen is.Vooral happenings als  de boulevard of dance op voorheen koninginnedag, de kerstmarkt en (tegenwoordig in veel mindere mate) de kermis zijn voor mij data om eens lekker de stad uit te gaan.

Vergeet ik nu niet iets? Geen kwaad woord over Big Rivers, Wantijpop en de Maandagavondconcerten of Dordt in Stoom, daar word ik zelf namelijk heel vrolijk van en er is natuurlijk ook carnaval, hét evenement waar men in het zuiden des lands al het hele jaar naar uitkijkt. Bij het laatste moest ik even ginnegappen, sorry maar ik kan er geen serieuze voorstelling van maken.

Hoe veel moeite er ook door de plaatselijke verenigingen (of was het er nou maar 1?) gedaan wordt, naar mijn idee leeft het totaal niet hier, is het niet eens dood maar heeft het ook gewoon nooit geleefd. In ieder geval is dat nou net het evenement wat, zelfs in de binnenstad, geruisloos aan me voorbij gaat. Natuurlijk zullen een hand vol Dordtenaren, die denken dat ze aan de andere kant van de rivier geboren zijn, mij tegen willen spreken en is er juist wel een breedgedragen verlangen om carnaval hier in ons Dordt te vieren. Dat blijkt ook wel aan de carnavalsoptocht die haast niet onderdoet voor die van onze zuiderburen. Wat echter niet met de optochten beneden het Hollands Diep te meten valt, zijn toch wel de publieksaantallen die het trekt, het leek hier wel een optocht over een kale heide!

En wat is er nog meer naast deze optocht? De website van de Dordtse carnavalsstichting de Merwekrabbers begint met de megalomane slogan "In ooi en Ramsgat gaan we met z'n allen lekker knallen" Wauw! Met z'n allen? Daar mag je de Spuiboulevard wel voor afsluiten! Maar als je voorts de agenda bekijkt is het programma zeer beknopt en is het Wantijpaviljoen afdoende voor alle andere activiteiten. Alle moeite ten spijt, maar we moeten toch wel concluderen dat carnaval in Dordrect net zo leeft als, laten we zeggen, Koningsdag in Antwerpen.

Carnaval boven de rivieren valt nog het meest op door de volle en bonte treinen richting het zuiden. Wagonladingen vol als gekke Henkie en malle Pietje verkleedde jongelui, op zoek naar comazuipen en onzedelijk vertier, daar moet je als puber natuurlijk bij zijn! Brabanders hebben het niet op die lui, zij zien het als hún feestje en carnaval is zo veel meer dan alleen zuipen. (Wat nog meer dan? Nog meer zuipen?) Hun reactie is daarom volkomen terecht, carnaval is een zuidelijk feestje en daar moet het blijven!

Natuurlijk zou ik niet het plezier af willen nemen van vrolijke feestgangers waar ik totaal geen last van heb. Maar we moeten wel toegeven dat het Bourgondische leven stopt bij de Moerdijkbrugen. Onze stad ligt van de Hollandse steden er nog het dichtst bij, echter voor onze nuchtere en kat-uit-de-boom-kijkerige Dordtenaren is carnaval toch echt een brug te ver