Een bekeuring aannaaien misstaat iedereen!

Wij binnenstad Dordtenaren zijn een trots volk. Elk huisje heeft echter zijn kruisje en we zijn maar al te bewust dat wonen in de binnenstad ook zo zijn sores en beperkingen heeft. Echter het idyllische idee van het in het oudste gedeelte van de oudste stad van Holland wonen wint het van de jaarlijks terugkerende hinder. Hysterische massa-evenementen als: koningsdag, kermis, kerstmarkt en sinterklaas bijvoorbeeld. De zatte balades van kroeggangers in liederlijke toestand s'weekends hoor ik ook al niet meer. Zelfs de lucht van urine en kots in het portiek went. Zulke dingen gebeuren eenmaal, dat wist ik al voor dat ik hier kwam wonen.

Een ander probleem is natuurlijk de parkeergelegenheid Met acht (eigenlijk 7...maar dat komt later) parkeerplaatsen in een straat van tientallen huizen is plaats voor je automobiel nogal dun bezaaid. Dit wordt opgelost door vergunninghouders een pas voor de parkeergarage 100 meter verderop te verlenen. De kans op een leeg parkeervak voor mijn deur is zo sporadisch dat ik de keren op één hand kan tellen dat ik het mee mocht maken. Afgelopen middag na het boodschappen doen was er weer zo'n moment.. althans, dat dacht ik en kwakte daar met haastige spoed mijn gemotoriseerde blikje voordat één of andere parkeergier mij voor zou zijn.

Na 5 minuten begon het gedonder al. Nog niet eens mijn boodschappentas geledigd kreeg ik een telefoontje van een, voor mij niet bekend, nummer. Parkeerbeheer: of ik als de sodebliksem mijn auto wil verplaatsen want die stond op een invalideplek! Een blik naar buiten leerde me dat het menens was. Er stond al een parkeerwachter driftig te doen met zijn meest gehate apparaat, haast en tact zijn op zulke momenten geboden!

Omdat ik zo weinig in de straat parkeer ben ik me ook niet meer bewust van de huidige situatie, ja ok, er stond inderdaad zo'n paal met een bordje aan top met een poppetje in een rolstoel en een kenteken eronder. Wist ik veel dat dat geen straatkunst was om aandacht te vragen voor het gehandicaptenfonds

Enfin, ik haastte me dus naar buiten om mijn vege lijf een boete te besparen en op het eerste gezicht maakte ik geen enkele kans om deze grove overtreding recht te praten Extra lullig was dat de vrouw die aanspraak deed op de invalide plek er natuurlijk met haar auto stond te wachten.Volgend gesprek ontstond:

Ik: oh jee, wat ontzettend stom van me, ik had het echt niet in de gaten, ik parkeer hier nooit en zoals u ziet schijnt de zon frontaal in mijn gezicht.

Parkeerwachter: bent u er bewust van dat deze overtreding u 377 euro kost?

Ik: nee, maar het is mijn intentie ook niet om op een invalideplek te staan, het geld groeit mij ook niet op de rug.

Parkeerwachter: U zou echt beter op moeten letten voortaan en ik ben verplicht om deze waarschuwing te laten registreren!

Wetende dat ik met deze woorden een fikse boete heb ontlopen kijk ik zeer schuldig met bijbehorende pruillip de kant van de diender op...het is natuurlijk ook stom van mij. Eind goed al goed...dacht ik...echter toen ik mijn auto wilde verplaatsen ging de, naar mijn inziens toch redelijke valide invalide vrouw, zich er mee bemoeien..

Invalide vrouw: Waar ga jij heen?

Ik: eh...dit is toch uw plek?

I.V.: dat gaat zomaar niet, jij moet een bekeuring krijgen

P.W.: Dat bepaal ik mevrouw, niet u

I.V.: Zo kan iedereen hier wel parkeren!!!

Ik zie de parkeerdiender twijfelen...wetende dat ze wel een punt heeft natuurlijk

Ik sta perplex!! Kan iemand zo verbolgen zijn over het feit dat ik 5 minuten gebruik maakte van haar plekje...dat ze er op staat dat ik 377 euro neer moet tellen???? Wat is dit voor maatschappij??? De diender roept me bij zich uit het gehoorsafstand van de vrouw. "Ik ga je de waarschuwing die ik je gaf uitdraaien" vervolgens komt er een bonnetje uit zijn apparaat met alleen maar blabla...de vrouw helemaal blij makend, want ze denkt dat ik de boete alsnog krijg en ik droop met mn waggie af naar de parkeergarage. Erg tactisch opgelost van meneer de parkeerwacht!

Mijn verbazing werd echter nog groter toen de montere valide doch invalide vrouw mij opwachtte op de terugweg om mij even toe te sneren " zo...ik hoop dat je je lesje geleerd hebt" Nu moest ik wel even wat stoom uit mijn oren inslikken...ik vind het een beetje sneu om een minder bedeeld persoon (want ze zou heus wel iets mankeren) van repliek te moeten dienen. Zeggen dat de bon toch lekker nep was lag op het puntje van mijn tong maar dat leek me ook niet wijs, ze zou er zeker werk van gemaakt hebben. Nee, negeren en doorlopen was de verstandigste keuze!

Maar dit schoot me toch echt in het verkeerde keelgat en ik had het graag zó in haar gezicht gesmeten: JIJ VIEZE ENGE HEKS DIE JE ER BENT!! KREUPELE TAKKKETROL OF NIET, ALS JIJ JE 70 JAAR GELEDEN OOK ZO HAD GEDRAGEN WAS JE KAAL GESCHOREN EN MET PEK BESMEURD!!!! GA LEKKER IN RUSLAND WONEN MET JE HOUTEN BEEN...KIJKEN WIE ER DAAR VOOR JE OPKOMT!!!!

Maar goed...de parkeerwachter was redelijk, de bon nep, de zon scheen heerlijk, dus alle ingrediënten voor een ijzeren zelfbeheersing waren aanwezig...en ach, als binnenstadter ben je wel wat gewend.