Bij een ambassade dacht ik aan chique gebouwen met stijlvolle diplomaten maar tot mijn verbazing was het niet meer dan een Russisch postkantoor met dito toestanden. Het duurde een tergende anderhalf uur eer ik aan de beurt was. De man voor mij in de rij, waarvan ik vermoed dat het zijn eerste bezoek aan Rusland wordt, ontstak in blinde woede dat hij niet geholpen werd omdat hij van één of ander document een kopie had. De Russische loketmedewerkster eiste het origineel. De man riposteerde dat hij zeker wist dat hem verteld was dat een kopie ook afdoende was, dat hij in Enschede woonde en in no time zijn visum moest hebben! De vrouw verblikte of verblooste niet en haar enige antwoord was: "next" Zulke botheid is in ons land ongehoord maar ik kreeg er al aardig de vakantiekriebels van. Dit is Rusland! En ik ga er weer heen!
Wie een beetje Rusland mee wil maken zonder al deze visumperikelen kan ook goed terecht in Oekraïne. Kiev is een bijzonder mooie stad, ouder dan welke Russische stad dan ook. Ik was er in oktober 2012. Na alle verwikkelingen lijkt het alweer een eeuwigheid geleden, maar het Maidan lag er toen nog rustig bij. Helaas had ik maar 4 dagen de tijd en buiten Kiev heb ik alleen een zeer indrukwekkende excursie naar Tjernobyl en Prypiat gemaakt. Wat zou ik graag meer van het land willen zien en houd ook alle ideeën en opties open daar voor.
Vier weken geleden nog maar was ik voor mijn werk aan boord van een schip met Russische bemanning en 1 Oekraïner. Het klikte, de meestal zeer formele Russen ontdooiden omdat ik een klein beetje Russisch spreek. Oleg, de Oekraïner, was duidelijk het buitenbeentje aan boord en wilde van iedereen nog wel het meest met mij praten. De situatie in Oekraïne, toen nog met de hevige rellen in Kiev, werd niet aangesneden. Hij woont zelf namelijk lekker aan zee, ver weg van het gezeik. Hij werd enthousiast toen ik vertelde dat ik nog graag eens terug wil gaan naar Oekraïne. Zonder zich af te vragen waar ik heen zou willen gaan bood hij al onderkomen aan, een broer van een zus van een vriend z'n opa verhuurt "werrie nais boengalows, geppie taims for shoor" Oh en er was dat ene festival wat ik absoluut niet mag missen: Kazantip! Als u zich afvraagt wat voor een festival dat is: Lekker aan het strand op technobeats zuipen, dansen, kijken, dames het hof maken enne....geen idee verder eigenlijk en het duurt een maand lang!! Oleg laat op youtube het ene na het andere filmpje zien en ja...schaars geklede, zongebruinde Russische en Oekraínse vrouwen zo ver het oog reikt. Wie denkt er dan nog aan Kiev? De Krim is the place to be!
Vorige week was ik weer op dezelfde boot, met dezelfde bemanning. Oleg had weer dienst en we kwamen terug op het reisidee om naar Oekraïne te gaan, dat het nu wel zeer onverstandig zou zijn. Ondanks verontruste berichten van het thuisfront dat alles dicht was en Kiev is overgenomen door terroristen en bandieten ziet hij er vrolijk uit. "Forget Ukraine dryg (vriend) come to Crimea anyway!" Hij voegt er aan toe dat de Krim geen Oekraïne is en hij geen Oekraïner. Slechts in 3 weken tijd is hij al helemaal geintergreerd, zonder enkele moeite! Mijn mond valt open van verbazing maar Oleg is al lang blij dat hij niet meer langer het buitenbeentje is.
Tja, de Krim blijft natuurlijk gewoon de Krim en de plaatselijke economie blijft ook gewoon afhankelijk van toerisme. Als het uit moreel oogpunt al geen genoeg bezwaar zou zijn om daar op vakantie te gaan, dan zijn het de Spartaanse tripjes naar de Russische ambassade het misschien wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten