Beste lezers,
momenteel ben ik nu ook bezig met het schrijven van reiservaringen. Wil je eens wat anders lezen dan mijn gezeik op deze blog, probeer dan eens: www.metpluymoppad.wordpress.com
Oh zodra ik weer wat te zeuren en te mijmeren heb ga ik hier natuurlijk weer vrolijk verder!
Jullie Marcel
Wat een schitterend plan toch weer van de PVV: tot vier keer per jaar bindende referenda in Nederland naar Zwitsers model. Geert Wilders bikkelt en brainstormt zich suf hoe wij Nederlands volk eindelijk weer het gevoel moeten gaan krijgen dat onze stem er toe doet. Natuurlijk kan je dan in gedachten niet om het meest democratische land in de wereld heen: Zwitserland.
We twijfelen er niet aan dat onze Geert in de branding ons Hollands welvaren nog een beetje wil pimpen met een scheutje Zwitserleven gevoel. Kunnen we per referendum niet alleen een NEXIT afdwingen, we kunnen ook eindelijk nee stemmen tegen die verfoeilijke hoofddoekjes en moskeeën en de koran op de zelfde hoop zien gaan van Mein Kampf. Geert blij, wij blij, wat een meesterzet! Wat een verbetering! Lang leve de koning!
Wat ik alleen niet snap is waarom je als machtswellustige politicus je in godsnaam met Zwitserland kan en wil vergelijken. Want in Zwitserland zou Geert hooguit 1 jaar bondspresident kunnen worden. Dat is dan ook nog eens alleen maar een ceremoniële functie want het staatshoofd is de gehele bondsraad. Dat aspect van Zwitsere democratie spreekt mij dan weer erg aan! Gelukkig kunnen wij ons straks ook zo'n democratie aanmeten, gewoon door 100.000 handtekeningen te verzamelen en een referendum af te dwingen!
Misschien dat hij dit aspect net even door de vingers heeft gezien en meet hij zich vooral graag met Zwitserland door hun afzijdigheid van de EU (en waar houden die Alpengeiten zich nou niet afzijdig van?) en hun gesloten grenzen.
Zelf maakte ik de Zwitserse aversie tegen alles buiten Zwitserland aan den lijve mee bij de grens. Een alleenreizende man in een auto met een Nederlands kenteken dat het land in wilde. Dat gegeven was genoeg om een tergende 2,5 uur toe te zien hoe het interieur van mijn bolide nagenoeg compleet gestript werd door de douane.
Hoewel mijn hoop te ijdel is dat het hem enig zicht geeft over zijn eigen denkwijze, zou meneer Wilders dat voor de gein eens mee moeten maken om als Nederlander, die gewoon een leuk ritje door de bergen wil maken, op voorhand al als potentiële drugdealer aangezien te worden.
Maar goed, ik wijk een beetje van de topic af: referenda in Nederland naar Zwitsers model. Laat ik een even net zo nationalistisch antwoord geven zoals men van Wilders gewend is: Hoepel lekker op naar Zwitserland als je het daar beter vindt! Nihilistische plannen verdienen immers nihilistische antwoorden....Oh en Geert, als je gaat, zorg dan wel dat je een baantje vindt wat iets meer verdient dan de "Balkenende-norm" Het is er namelijk stervensduur!
Op Tomsschaakboeken.nl vernam ik het trieste nieuws dat op 14 juli jl. Hans van Steenis is overleden. Hij is de enige schaker die ik zowel bij SC Groothoofd, SC Dordrecht, De Willige Dame alsmede de Schaaksociëteit als mijn clubgenoot mocht rekenen.
Voor (en tijdens) dat wij clubgenoten waren was hij ook drie jaar lang mijn biologieleraar op de middelbare school. Hij was degene, samen met de toenmalige adjunct-directeur Rien Mulder, die mij enthousiast maakte voor het nobele schaakspel. Na een paar weekjes les op school was ik al zo verslingerd aan het spelletje dat ik al gauw jeugdlid werd van SC Groothoofd.
Iedereen heeft wel een leraar gehad die je nog altijd bij blijft. En met alle klasgenootjes van weleer zijn we het eens: Hans van Steenis maakte de meeste indruk! Hij leek op het eerste gezicht autoritair maar hij was het niet. Het zinde hem absoluut niet als je niet bij de les bleef en bijdehante pubers kon hij al helemaal niet verdragen. Ook schuwde hij niet om een halve klas uit het lokaal te zetten als het te bont werd. De reden waarom dat juist bij hem geregeld gebeurde was omdat hij zo geniaal en origineel boos kon worden.
Hij kon geweldig schelden, waar overigens geen scheldwoord aan te pas kwam, die verzon hij ter plekke. Vaak kwamen er dieren of etenswaren aan te pas. Een niet al te slimmerd was in zijn ogen een druif. Maakte je het bonter dan noemde hij je een hondenmepper en maakte je het nóg bonter dan was je door de ratten besnuffeld.
Was Hugo Walker befaamd door zijn: "Komt dat schòòòòt" Hans van Steenis was befaamd om het allerlaatste wat hij tegen je zei als je de klas uit gestuurd werd: "Nu ga je er úít!!!!!" Van oudere leerlingen hoorde ik weer dat hij er soms genoegen in schepte om te shockeren. De legende gaat dat hij eens onaangekondigd een dode meeuw tevoorschijn haalde om die vervolgens, met chirurgische precisie, voor een kokhalzende klas, te ontleden.
Ik liet het trouwens wel uit mijn hoofd om deze man te treiteren, je was banger voor een reprimande op de club dan op school. Maar op de club was hij juist weer de rust zelve. Daar was hij Hans, op school volstond uiteraard alleen meneer van Steenis. Jaren later, toen ik al lang van school was, speelden we geruime tijd in hetzelfde team. Daarna verhuisde hij naar het verre Haren en heb ik hem helaas nooit meer gezien.
Eind vorig jaar is hij nog onderscheiden met de KNSB-erespeld voor zijn meer dan 50 jaar schaakverdiensten. Ik vond hem er goed uitzien op deze foto, eigenlijk is hij sinds 1989, toen ik voor het eerst kennis met hem maakte, niets veranderd.
Hans van Steenis is 83 jaar geworden.
Someone take these dreams away,
That point me to another day,
A duel of personalities,
That stretch all true realities.
Joy Division - Dead souls
Joy Division: jarenlang heb ik hen alleen gekend van een beschrijving in OOR's pop-encyclopedie. Veel meer info dan dat ze 2 albums uitgebracht hadden en hun naam veranderde in New Order, nadat hun frontman Ian Curtis zelfmoord pleegde, stond er niet in.
Veel later pas ontdekte ik de band bij een vriend thuis tijdens een avondje snelschaken. Hoewel de meeste mensen de edele denksport associëren met doodse stilte, vinden schakers het prettig om te spelen met muziek op de achtergrond tijdens informele potjes. Arno heeft een scala aan allerlei soorten muziek. We houden wel ongeveer van dezelfde stijl, ook al heb ik nog nooit gehoord van veel bands in zijn verzameling. Het maakte mij daarom nooit zoveel uit wat hij me voorschotelde.
Waar hij me nu echter op trakteerde zou mijn muziekbeleving voor de rest van mijn leven veranderen. Het eerste nummer van dat album sloeg hij gelijk over, dat vond hij niet passen bij de rest van het repertoire van de band, te vrolijk en te commercieel. Pas veel later kwam ik erachter dat dit het album "Permanent" moest zijn en dat het eerste nummer wat hij oversloeg "Love will tear us apart" -de bekendste hit van Joy Division- was. (Als je naar de tekst luistert is er helemaal niets vrolijks aan maar het geheel klinkt zo lekker "catchy")
Hoewel ik me meer op het schaken probeerde te concentreren dan op de muziek, kreeg ik de stem van de zanger maar niet op de achtergrond. Angstaanjagend, het klonk als een schreeuw van iemand in intense pijn, wanhoop, verwarring, het ging door merg en been, niet beseffend dat deze "voice of doom" van iemand was die niet ouder dan 23 is geworden.
Hoewel ik niet direct de fan werd die ik nu ben, bleef die stem, dat donkere geluid en de hoekige basslines mij lang bij en ben ik naar meer nummers en informatie gaan zoeken. Het voelt alsof je al die tijd onder een steen heb geleefd om een band te ontdekken die al een jaar of 25 niet meer bestond! Nadat ik het album "Unknown Pleasures" had gedownload (illegaal, ik weet het en daarvoor mijn excuus, Youtube was er toen nog niet) en de begintonen hoorde van "Disorder" wist ik het zeker: hier ga ik een ontzettende liefhebber van worden!
Na deze plaat kwam er nog één: "Closer" en toen hield het op. Ian Curtis pleegde op 18 mei 1980 zelfmoord. Dit betekende ook de dood van Joy Division vanwege een belofte dat de band er mee zou stoppen wanneer er iemand zou vertrekken. Door zijn gitzwarte lyrics, donkere stem, staalkoude ogen, onnavolgbare manier van dansen maar vooral door zijn vroege dood door zelfmoord maakte hem één van de grote mythes in de muziekscenes.
Ook de band zelf werd legendarisch. Hoewel zij verder gingen als New Order werd er decennialang geen nummer meer van Joy Division gespeeld.
Tot 2010 dan. Op de 30e sterfdag van Ian Curtis speelde oud bassist Peter Hook en zijn gelegenheidsband The Light het complete album "Unkown Pleasures" Dit werd zo'n succes dat de band nu 6 jaar later nog steeds de wereld rond toert om hun "Joy Division (maar ook New Order) tribute" ten gehore te brengen.
Inmiddels heb ik deze band al vijf keer zien spelen en staat een zesde keer in de planning. Een bijzondere band want noem eens een andere band die maar één gitarist heeft en twee bassisten.
Een kwart Joy Division noem ik ze soms. Toch maakt Peter Hook & The Light meer indruk op me dan driekwart of een halve Queen. Waarom dat zo is kan ik niet verklaren. Zou het mijn voorliefde voor mythes zijn?
Ian Curtis zou vandaag 60 jaar geworden zijn.
De koloniale tijden, de holocaust en apartheid. Ze behoren gelukkig tot het verleden. Maar valt racisme volledig uit te bannen? We maken ons erg druk de laatste dagen in ons piepklein kikkerlandje. Op dat stukje modder aan de Noordzee bestaat een hardnekkig soort idealisme: iedereen is gelijk en iedere mening telt.
Als je Nederland vergelijkt met de rest van de wereld weet je dat het (nog) lang zo slecht niet gaat met die gelijkheid, openheid en vrijheid. Neem bijvoorbeeld Rusland, ooit het uithangbord voor gelijkheid. In dat land geldt alleen nog het recht der sterkste. Het woord racisme hoor je nooit, als dat woord al bestaat! Daar schuwt men niet om mensen met een tintje als reclamezuil voor een zonnestudio te gebruiken. Homo's, andere kleurtjes, religies en meningen ziet men als het kwaad van alles en dient bestreden te worden.
Gaan wij ook deze kant op? Gezien het aantal virtuele zetels waar dat geblondeerde Limburgse keffertje met zijn anti-islamitische bullshit inmiddels op staat zou je haast denken van wel. Oh wat zijn we bang dat onze tradities en gewoontes er aan gaan! Over welke tradities hebben we het dan?
Die van de VOC? Ja helaas, die goeie ouwe tijd van slaven verhandelen en complete werelddelen uitbuiten en om zeep helpen komt niet meer terug.
Koekhappen? Zaklopen? Dodenherdenking? Trek daar liever vandaag dan morgen de stekker er maar van uit! Patriottisme hier in Nederland aanwakkeren lijkt me een eng iets, minstens zo eng als de sharia invoeren.
Blijft over dat Sinterklaas dingetje. Alsof dat de laatste traditie is waar we ons aan vast moeten blijven houden. Aan tradities valt nu eenmaal niet te tornen. Je zou, in een zuiver hypothetische schets kunnen, denken dat je niet moet gaan zeiken over lawaai als je naast een vliegveld gaat wonen, dat vliegveld is er namelijk alleen voor vliegtuigen.
Het zou dan toch overbodig moeten zijn om die vliegtuigen extra demonstratierondjes te laten vliegen om voor alle duidelijkheid aan te tonen dat mensen naast een vliegveld wonen?
Sinterklaas is naar mijn mening geen racistisch iets maar ook zeker niet een traditie om extra te benadrukken. Dus leden van DENK en PVV hou er toch mee op! Ga niet zeiken over die vliegtuigen en ga niet meer vliegbewegingen maken dan nodig is stelletje kleuters!
Krijgen we zo racisme de wereld uit? Ik ben bang van niet. Maar je kan het in ieder geval uit je hoofd bannen. Regelrechte racisme is voor rattenbreinen! En mensen die zich door zwarte Piet gekwetst voelen, kom op! Zwarte schmink is er niet om een huidskleur belachelijk mee te maken! Ik wens een ieder er veel succes mee!
Dertig jaar geleden was er nog geen internet, geen euro, geen mobieltjes, geen PVV en ook nog geen Justin Bieber. Je had nog wel het ijzeren gordijn, de DDR en de bijbehorende koude oorlog, apartheid in Zuid-Afrika, leggings en poedelkapsels. Zo lang staat de loempiakraam van Xuan Tran er ook al, op de hoek Voorstraat/Visbrug. Noem een eenmanszaak in Dordt die het al zo lang volhoudt, op dezelfde plek en met dezelfde eigenaar, ik kan het even niet verzinnen.
Nu de ene na de andere toko verdwijnt en we aan de rand van grote verpaupering staan zou je denken dat een diehard als Xuan Tran een lintje heeft verdiend. Hij krijgt echter een doodschop als het aan de plannen van de gemeente ligt. Onze enige Vietnamese instituut, loempiapionier van het eerste uur en één van de bekendste Dordtenaren moet weg.
Je zou denken dat ze op het stadskantoor heel erg druk hebben nu. Bijvoorbeeld met het behouden van de intercitytreinen en het beantwoorden van Dhr. Karasahin's fanmail. Schijnbaar is er nog tijd te over om de meest nutteloze hersenscheten uit te werken.
Want iets anders dan een gat in een brug zagen voor een aanlegsteiger voor de Dordtevaer en een extra terrasje kan ik het niet noemen, hoe kom je er in godsnaam op? En waarom moet er precies op die plek in de stad iets ondernomen worden als de halve stad leeg staat? Alleen een waanzinnige verzint zoiets en waanzinnige plannen heeft de stad al genoeg verkloot in de jaren 60 en 70. Leert hier nou helemaal niemand iets van?
Decennia na dato zijn veel mensen nog steeds verbolgen over de kaalslag in de stad. Het bekendste voorbeeld is wel de sloop van het oude statige postkantoor, maar ook die van de stadspoorten, restanten stadsmuur en de vele oude, weliswaar bouwvallige, pandjes. Wat we er voor terug kregen misstond mischien in de voormalige Sovjet Unie niet maar wie kijkt er nu nog om naar het "nieuwe" postkantoor, belastingkantoor, de HEMA en of wat men van het Statenplein of Bleijenhoek heeft gemaakt in de jaren '60 en '70? Sterker nog, de Bleijenhoek en Statenplein zijn wederom gesaneerd en gerenoveerd en beide kantoren zijn tegenwoordig net zo functioneel als een stel rotte kiezen. Tel daar de lege V&D en vele winkels erbij op en je begrijpt dat het een flinke uitdaging wordt om daar nog ooit iets mee te gaan doen.
Wat men dus verzint is het saneren van een loempiakraam van 2 bij 3 meter en een gat in de Visbrug. Zie je de busladingen vol Jappanners al een deuk in hun camera kieken van het nieuwe wonder? Al zou het zo zijn, wie zit er op te wachten? En wie gaat die extra toeristen dan van loempia's voorzien? Xuan Tran niet als het aan bepaalde mensen ligt.
Tegen hen zou ik willen zeggen: het ligt niet aan jullie dat er niks zinnigs verzonnen wordt, dat wordt het al tientallen jaren niet. Maar blijf met je gore poten van Xuan Tran!
In Memoriam: Eddie Mulder (1972-2016)
"Wedden dat het zometeen gaat regenen?" We rijden over de A15 en buiten een paar wolken na is de lucht strakblauw. Ik kijk mijn collega wat lacherig aan: "waar haal je die wijsheid nou weer vandaan?" Nog geen minuut later viel er juist onder die paar wolkjes een plaatselijk buitje. Triomfantelijk doet hij de ruitenwissers aan: "ik zei het je toch?"
Hij zag een carrière als de nieuwe Piet Paulusma wel zitten. Ik protesteerde: "je wil toch niet geassocieerd worden met een knakker uit Friesland?" . Daar was hij het mee eens. Om net als Piet met zijn afkomst te koketteren bedacht ik ter plekke zijn meteorologische artiestennaam: Eddie Pindapeller de Weervoorspeller.
Omdat ik zelf een "halve pinda/ pindakaas" ben wordt het nogal denigrerende pindapeller geaccepteerd. Het voorrecht om iemand bij zijn "raciale geuzennaam" te noemen is natuurlijk alleen voorbehouden aan iemand van "dezelfde soort" Ras, soort...we zijn wel het lachertje der exoten dan! Aan mij ziet, hoort of merkt niemand mijn Indo roots en hij is als baby geadopteerd. Zijn looks verhullen zijn wortelen niet maar verder is hij net zo bloemkool als ik. Toch schept het pinda(kaas) zijn een band, net als het Dordtenaar in de Rotterdamse haven zijn (en dat zijn er weinig)
Op het werk steekt hij zijn tijd bij defensie niet onder stoelen of banken. Op zijn helm prijkt zijn rang en naam. Waar ik tijdens een paar Balkanreisjes genoten heb van vriendelijke mensen en mooie steden kent hij dezelfde plekken alleen als in puin geschoten oorlogsgebied. Wat een enorm contrast in waarneming is dat toch? Hij praat er haast filosofisch over en vooral het achterste van zijn tong laat hij in deze kwestie niet zien. Een typisch Indonesische gewoonte trouwens, al betwijfel ik dat dat de reden is. Zijn verhaal gaat echter vaak gepaard met een tandvlees ontblotende glimlach die je uit duizenden herkent.
Na een kort maar heftig ziekbed is sergeant Mulder niet meer. Oorlog en tegenslag kregen hem niet klein, een rotbacterie wel. Te kort heb ik hem gekend (en wie niet?) om nog meer over deze "Indonesische broeder" te vertellen.
Rest me slechts zijn familie en dierbaren veel warmte en sterkte toe te wensen met dit verschrikkelijke verlies.
Sisanya di adik damai
Voor Malou
Een enkeling die het kennis nemen van mijn blogjes waard vindt is het misschien al opgevallen: ik heb een chronische writersblock. Niet dat ik ineens op mijn mondje ben gevallen maar het nieuws en belevenissen van de laatste maanden maken mij verschrikkelijk moe: op lokaal, regionaal, nationaal en mondiaal gebied.
Elke keer als ik denk dat de maatschappelijke opinie een historisch dieptepunt heeft bereikt, blijkt het vat met zuur nog steeds boordevol. Ophitsing, oorlogsretoriek, verdeeldheid en bedreiging is geen uitzondering maar dagelijkse routine geworden.
Tegelijk vragen mensen ook om RESPECT!!! voor hun persoonlijke problematiek, gepaard gaande met infantiele, nietszeggende, stompzinnig kleinburgerlijke gebeurtenissen. Hoe lekker je wel niet gekookt hebt. Hoe hard je weer gezwoegd hebt op de sportschool of die kilometerslange file/overvolle trein waar je in vast zit. Hoeveel lager moeten we nog gaan om ons zo op social media te prostitueren? Nog even en we zijn zo afgegleden dat we zelfs ons seksleven gaan posten, liken en delen
RESPECT!!!: weten we nog wel wat dat woord ooit eens betekende? Anno 2016 is dat woord gedevalueerd tot niets meer dan "worship my ego". Mijn ego dult die van een ander echter slecht. Dit blootleggend in deze saus van negativiteit wordt elke vorm van creativiteit, levenslust en motivatie in mijn systeem afgestompt en platgelegd.
Ik weet dat ik door moet gaan om het RESPECT!!! van mijn lezend publiek terug te winnen, ook al is dat een steeds harder gevecht tussen al dat lekkere gekokkerel, zwellende biceps en badkamerselfies.
Bij genoeg likes beloof ik regelmatiger een nieuw blogje te posten die net als deze helemaal nergens over gaan. Graag nomineer ik nader uit te kiezen vrienden ook om met heel veel woorden zo weinig mogelijk te melden.
RESPECT!!! voor jullie nederige blogger,
Marcel
