De roem en de sores

Het vreemde van roem is -evenals dit bij schuld het geval is- dat men het zelf niet voelen kan, maar dat het  door anderen moet worden aangedragen.
J.H. Donner

Het succes wordt steeds persoonlijker. Toen FC Dordrecht promoveerde naar de eredivisie voelde het al als een persoonlijk succes,  hoewel ik daar natuurlijk geen enkele bijdrage aan heb geleverd. Bij het kampioenschap en promotie van De Willige Dame had ik daar al één achtste deel aan. Maar bij het winnen van het interne kampioenschap mag ik nu eindelijk eens ongegeneerd zelf met de eer strijken.

Wat een mooie tijden zijn dit toch voor een narcist. Daags na deze heroïsche prestatie was het flink genieten geblazen van de felicitaties. Vooral de gelukwensen en trots van mijn beide ouders deden mij goed. We zijn naast familie natuurlijk ook "vakgenoten" zij die zulk prestatie precies op waarde weten te schatten!  En natuurlijk ook de aandacht die het genereerde op de websites van Tomsschaakboeken en die van onze regionale bond. Op de laatste pagina ook een mooi familie portret maar naar mijn gevoel iets te onvolledig.

Bij deze dek ik me alvast in, commentaar heb ik altijd wel gehad als ik dat nodig achtte. (Vraag het maar aan de leden van de 3 torens of aan de gebroeders Mensing) Het zijn dus geen nieuwbakken sterallures. Maar wanneer er een vergelijk komt tussen, laten we zeggen het schaakgezin Pluymert en andere families, dan mag je toch wel stellen dat het extra bijzonder is als moeders ook, hoewel ze de laatste jaren wat aan schaakkracht ingeboet heeft, van behoorlijk niveau is. Alle vergelijkingen met alleen vader en zoon horen wat mij betreft dan ook niet in dat rijtje thuis  Blijft er alleen nog een ander schaakgezin uit Rotterdam als example over. En nee, ik ben niet de enige Pluymert die ooit in de Drechtstreek wat gewonnen heeft, mijn vader ging me al voor bij SC Sliedrecht, Dordrecht én Groothoofd. Wat ik ook een misser vond is dat het onvermeld bleef dat ons gezin een seizoen in één team heeft gespeeld, een feit wat volgens mij nooit ergens anders eerder vertoond is!!! Ik denk dat het de aandacht wel had getrokken als het maar ergens anders gebeurde dan bij SC Dordrecht! Heren journalisten van DWD en SC Sliedrecht, over deze club zijn jullie toch wel opvallend stil!

En juist nieuws uit de hoek van laatst genoemde schaakclub ontsierde de headlines van mijn recente hit wel een beetje. Op tomsschaakboeken bijvoorbeeld, een bericht, met brandweerrode letters, dat de persen moeten doen stoppen. SC Sliedrecht is verhuisd!!! Het werd hoog tijd ook! Nergens speelt men een externe wedstrijd met meer tegenzin als in dat Baggerdorp. Wanstaltig, dat gare kippenhok boven die rumoerige kroeg! (Over hinderen gesproken. Maar daarover meer)
Ook SC Dordrecht gaat verhuizen en de locatie is inmiddels ook al bekend, hier van echter geen enkel bericht.

Ook op de RSB site was de headline van mijn klinkende kampioenschap een kort leven beschoren. Een meneer uit Sliedrecht vond het nodig om op dat moment een warrig stukje te plaatsen over de policy van mobieltjes. Dat er hinderlijkere dingen bestaan dan het afgaan van een telefoon bijvoorbeeld Op een smerige manier eten etc.

Nou meneer van Rekom, u weet anders als geen ander hoe u de weerzin bij uw tegenstander moet wekken! Ik kan me een beslissingspotje herinneren van een toernooitje, ruim tien jaar geleden in een winkelcentrum te Papendrecht. Wit (v.Rekom met een prachtige score van 7 uit 7, belachelijk om dan een beslissingmatch te moeten spelen, maar zo wilde de organisatie het nu eenmaal) had aan remise voldoende voor de titel. Ik (5, 5 punt) moest met zwart persé winnen. Vervolgens kreeg ik vanaf de eerste schrede zowat elke zet een remise aanbod! Dat is vergelijkbaar om tijdens een normale pot te vragen of je tegenstander op wilt geven...en dat elke zet! Dat is hinderlijker dan 10 telefoons die afgaan of het consumeren van 5 zakken chips...tegelijk!

Maar nu komt het meest hypocriete van dat stukje, ook al dekt deze meneer zich in  door voor de RSB te spreken. Hij vindt dat als iemand ooit een winst zou claimen doordat de mobiel van een tegenstander afgaat, dat diegene directemundo geroyeerd dient te worden. Dit is dan wel het sterkste stukje Alzheimer wat er bestaat! SC Sliedrecht had namelijk de landelijke primeur in het claimen van winst vanwege een GSM die af ging!!! (Zie ABC-eregallerij, links op het menu, op  nummer 183: Ton Slagboom) Hoewel de speler die de winst claimde niet meer voor Sliedrecht uitkomt, is dat volgens mij niet omdat diegene om die reden geroyeerd is.
Ik snap daarom ook niet voor wie dit stukje geschreven is. Behalve dan dat het mijn grote succes van de headlines haalde natuurlijk.

Desalniettemin is het goed toeven op de beker met mijn illustere voorgangers. Smeets, Hennekes, de Jong, Snikkers, zij weten hoeveel noeste schaakarbeid het gekost heeft om de eenzame top te bereiken. Als ik naar de medekampioenen kijk ben ik blij dat ook zij, ondanks deze wereldprestatie, zo lekker gewoon  zijn gebleven.