Een paar blogjes geleden liet ik subtiel doorschemeren dat ik het niet leuk vind om tegen al te jonge schakertjes te spelen. Niet zozeer omdat het mijn angstgegners zijn maar ik denk meer vanwege mijn algehele afkeer tegen de jeugd van tegenwoordig. Die afkeer wordt dan ook alleen maar bevestigd als een kotertje het lef heeft om mij bij Jan z'n korte achternaam te noemen op zn blogje!
Nee, het kost me totaal geen moeite om motivatie te vinden om snotaapjes een lesje te leren zolang dat nog kan. Hoe anders is dat wanneer je jezelf mentaal op moet laden als er een "oudje" tegenover je zit. Zij die al lid van een schaakclub waren toen ik en/of zelfs mijn ouders nog vloeibaar waren!
Mits je niet getroffen wordt door Alzheimer kan je schaken je hele leven blijven beoefenen. Waar je met voetballen halverwege de dertig al oud en versleten bent kom je op die leeftijd met schaken nog maar net kijken.
Eind jaren '90 speelde ik bij SC Dordrecht samen in een team met mijnheer Wertheim, we scheelden 72 jaar. Hij werd geboren in 1905 te Sint-Petersburg. Ter vergelijking: ik kwam ter wereld tijdens de laatste jaren van Breznjev, hij tijdens de nadagen van Tsaar Nicolaas II! Of wat te bedenken van mijnheer v.d Willigen van dezelfde schaakclub? Al lid sinds 1936, enthousiast gemaakt door het wereldkampioenschap van Max Euwe!
Ooit speelde ik ook een toernooi ter ere van de 100e geboortedag van mevrouw Catharina Roodzant. Wie denkt dat dat een "memorial toernooi" was heeft het lelijk mis. Deze voormalig nationaal schaakkampioene, ergens in de jaren 30, speelde zelf vrolijk mee!
Ons cluppie DWD bestaat pas 31 jaar, zulke schaakdinosauriërs zijn ons dan ook vreemd. Ons oudste gezelschapje mastodonten zijn die van de babyboom generatie. Ondanks -of beter gezegd- dankzij hun pensioengerechtigde leeftijd spelen zij echter allen nog om de top en subtopposities, zij zijn nog steeds de ruggegraat van ons promoverende eerste team.
Wat is toch de kracht van dit krasse gezelschap? Word je soms "zen" van het oppassen op de kleinkinderen? Feit is wel dat zij niet meer onderworpen zijn aan de dagelijkse martelgang van het wekkertje snoozen. Ook de sores van het opvoeden van rebellerende pubers hebben zij achter zich gelaten. Zij kunnen zich fulltime storten op een potje schaken!
Vorig jaar werd een vertegenwoordiger van bovenstaande schets voor het eerst in zijn schaakloopbaan haast cum laude (!!!) kampioen van DWD. Zijn leeftijd: 66 jaar!
Ook dit seizoen heeft hij nog geen wedstrijd verloren en voert hij een kopploeg met maar één directe concurrent.
Die andere speler, die nog nooit eerder kampioen werd, heeft echter een groot nadeel...hij is 30 jaar jonger. Aanstaande dinsdag beginnen de play offs. De nummers 1 en 2 die dit hele seizoen al zo dicht bij elkaar hebben gestaan kunnen in hun directe duel een bres met elkaar slaan. De ongelukkige, dat ben ik. De gepensioneerde rivaal heet ironisch genoeg "de Jong". Wens u mij allen succes, ik zal het nodig hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten